Ik droom al heel lang van evenementen organiseren. Daar volg ik nu de opleiding (Media, Entertainment and Management) op het HBO voor. Ook heb ik stagegelopen bij ATP Studios. Dit is een non-profitorganisatie, die het internationale filmfestival SCENECS organiseert. Dit filmfestival is bedoeld voor debuterende filmmakers. Hierdoor krijgt iedereen een eerlijke kans. Door deze stage ben ik met Miss Beauty of The Netherlands in aanraking gekomen. Ik had nooit verwacht dat ik gecast zou worden uit al die andere meisjes en ben trots dat ik in de finale heb gestaan. Het moment dat ik te horen kreeg, dat ik gecast was vergeet ik echt nooit meer. Ik was zo blij toen ik m’n sjerp kreeg en mee mocht doen aan het traject van Miss Beauty of Flevoland.
Vaak denken mensen dat het bij een miss verkiezing alleen maar draait om uiterlijk en dat missen vaak meisjes zijn, die zichzelf heel knap vinden of arrogant zijn. Dat dit verre van waar is, dat heb ik zelf ondervonden. Je wordt namelijk ook beoordeeld op je karakter, motivatie en stiptheid. Daarnaast kreeg ik allerlei trainingen; catwalktraingen, fotoshoots maar ook presentatietrainingen en heb ik geleerd om je in te zetten voor het goede doel. Daarom zou ik graag het imago van een miss willen veranderen, omdat ik een stoere miss ben, aangezien ik ook kickbokser ben.
Kickboksen doe ik al heel lang. Vanaf mijn 7e ben ik begonnen met karate, omdat ik heel graag wilde leren vechten. Een paar jaar later begon de sportschool ook kickbokslessen te geven en ben die ook gaan volgen. Ik heb ook in de ring gestaan. Helaas heb ik niet gewonnen, maar ik heb heel veel geleerd van alle wedstrijd trainingen.
In 2017 kreeg ik te horen dat mijn overgroot oma overleden was. Het ging al een tijdje niet goed met haar en ze had last van Alzheimer. Mijn moeder was op dat moment boodschappen gaan doen en had haar telefoon thuis laten liggen, dus zij wist nog van niets. Mijn moeder had een bijzondere band met mijn overgroot oma. Ze nam haar altijd mee naar de markt. Enig vond ze dit. Ik hoopte, dat m’n moeder snel zou terugkomen, maar de minuten leken uren te duren. Toen mijn moeder thuiskwam kreeg ik een brok in m’n keel, omdat ik haar vervelend nieuws moest gaan vertellen en dat wilde ik helemaal niet. Ik wilde haar niet verdrietig maken. Uiteindelijk heb ik haar voorzichtig het vreselijke nieuws met pijn in mijn hart verteld. Dit heeft mij wel geleerd om te genieten van elk moment dat je met je dierbaren hebt.
Maak keuzes zowel met je hart als verstand. Je eigen motivatie is namelijk het belangrijkst. Als je iets doet, omdat het alleen maar moet van iemand anders, dan ga je er nooit plezier in krijgen en zul je nooit gemotiveerd genoeg zijn en misschien over een paar jaar zelfs spijt krijgen van je keuze.